A new flow

I am happy to feel the yoga flow again. After a break from 6 months I finally feel the need for yoga exercises, inspiration and philosophy. Apparently it was to much for me but now I listen to what my body and mind ask from me. Next to yoga it’s also the need for other food, healthier. I was working on this last year, but somehow I couldn’t anymore. I was still aware of my food habits but not the way I was last year. This year it will be different and also because I want to. Not because I want to be like somebody else who live healthy, but I want to live healthy myself. That’s a difference and sometimes you need a break from all new you are learning to discover it’s really who and how you want to be. Let’s wait and see now how everything will enfold ~ 💚🌸💚~ #yoga #yogasoul #soul #soulful_moments #yogaandsoul #yogainspiration #yogainstagram

Royal escape to fairytales

There are more ways for me to escape from my own life when I need to. One of those things are royals. We always describe them as fairytales. They are expected to fulfill a picture we only know from stories. The prince and the princess. King and queen. And love, lots and lots of love. However, history has shown that it wasn’t always love between these characters. Money and power were mainly the reasons for royal marriages. This changed a little bit in the 20th century and more in 21st. Actually, the 21st century shows us that love can conquer all.

Our own king Willem-Alexander and Queen Maxima are a great example of love, the fairytale and the dream. Their picture of them together at Royal Ascot and the Garterday is new proof that they still enjoy being together. Before this event, other special moments of them were shown at their state visit in Germany and their visit to Sevilla. In Germany they were pictured holding hands, which is apparently unique for royals. Sevilla was a special occasion as they visited the Feria 20 years after the Kind and Queen met each other. This year they visited Sevilla with their three daughters, Amalia, Alexia and Ariane. What a great way to celebrate love!

These are the pictures I enjoy watching all the time. Just to see two people, being in love, even after all those years. And thinking that fairytales do exist, even if it’s just in a picture.

Soul searching

With yoga I hope to discover the unknown in my soul. Being adopted and not knowing where my roots are, is still a very difficult and sometimes painful journey. Last year I discovered yin and Hatha Yoga. I hope it can take me to my spiritual roots and a little bit closer to where I came from ~ 🧘‍♀️ ~ #yoga #yinyoga #hathayoga #yogainspiration #soulsearch #truesoul #oldsoul

De balans tussen licht en donker

Yoga, klassiek ballet en schrijven zijn drie bezigheden die ik tot nu toe heb beschreven voor deze website. Ook vakantie heb ik genoemd. Het is niet mijn favoriete bezigheid, maar wel een periode om tot rust te komen. Dat is namelijk de andere kant van deze website, rust. De andere kant is chaos. Warrior staat voor de strijd tussen rust en chaos, en hoe we daarin onze eigen strijders zijn. Chaos staat voor de psychische gemoedstoestanden waar ik dagelijks mee te maken heb. Het is niet eenvoudig deze zomaar neer te zetten, daarmee geef ik natuurlijk wel veel bloot en ik wil toch een mate van objectiviteit behouden in dit blog. Wat mij helpt, hoeft namelijk niet goed voor een ander te zijn.

Met deze website hoop ik alleen iemand inspiratie te geven, misschien hoop of een stap in een nieuwe richting. Zelf heb ik al veel stappen gezet om met mijn angsten en onzekerheden om te gaan. Nog steeds ben ik zoekende naar een levenswijze die mij het beste in balans houdt. Dat is een heel moeilijk proces, maar ik ben er achter gekomen dat het belangrijk is dat wat ik doe, ik ook echt leuk vind. Dit klinkt heel vanzelfsprekend, maar dat is het niet. Ik noem ze de lichte factoren, verwijzend naar de lichtroze kleuren in het moodboard van Warrior. Zelf word ik hier vrolijk en rustig van. Voor de ander kan dat de kleur blauw of groen zijn.

In de psychologie wordt ook wel gesproken van beschermingsfactoren. Dit zijn factoren die ervoor zorgen dat je op het rechte pad blijft, dat je in vervelende omstandigheden niet de verkeerde keuzes maakt. Beschermende factoren kunnen het gezinsleden zijn, familieleden, vrienden, klasgenoten, of een goede meester of juf. Wanneer je thuis door een moeilijke situatie gaat, kan een juf of een lieve vriendin je er door heen slepen. Of als je op school gepest wordt, kunnen je ouders een goede steun zijn voor je.

Het zou ideaal zijn als het leven altijd in balans is. Dat de donkere en lichte factoren altijd in evenwicht zijn, of beter nog, dat de donkere factoren helemaal niet voorkomen. Helaas is dat laatste zelden aan de orde. In Warrior zullen daarom ook donkere onderwerpen besproken worden. Angst. Depressies. Borderline. Bipolaire stoornis of PTSS. Psychische aandoeningen die voor velen onbekend zijn, maar voor anderen ook zeer bekend. De laatste tijd komen deze steeds meer onder de aandacht, maar er is nog steeds niet voldoende begrip voor en dat wordt ook zeker niet ervaren door de mensen die hier zelf mee hebben te maken.

Sommigen kennen geen balans, ze kennen geen rust en ook geen lichte of beschermende factoren. Zij kennen alleen chaos in een donkere toestand. Het licht krijgen ze niet vaak aangereikt. Vaak zitten zij zo vast in hun eigen gevoel, dat ze het licht niet eens meer kunnen herkennen. Zelf zie ik deze gelukkig nog wel, ze blijven alleen niet. Yoga. Dansen. Schrijven. Soms ben ik ermee bezig, maar voel ik het niet. De geruststelling en ontspanning die verlichtende activiteiten kunnen geven. Ik weet ook niet of dat ooit zal komen. Tot die tijd houd ik mij vast aan die tijdelijke lichtmomenten. Zolang deze er zijn, maakt dat de donkere chaos dragelijker.

Dansen om te ontsnappen

Het duurde lang voor ik de keus had gemaakt om te kiezen voor dans. Klassiek ballet om precies te zijn. Deze vorm van dans is niet altijd een interesse van mij geweest, maar het dansen in zijn algemeenheid wel. Zeker wel. Als kind danste ik liever binnen de veilige muren van mijn slaapkamer. Daar deed ik de pasjes die ik zag op de televisieshows of in de muziekclips. Omdat het zo’n liefhebberij van mij was, deed ik weleens een proefles bij de dansschool in mijn woonplaats, maar uiteindelijk koos ik voor de vrijheid van mijn slaapkamer.

Tot een paar jaar geleden, toen ik voelde dat dans altijd in mij leefde. Dat ik bij muziek altijd dans voelde. In gedachte zag ik de danspassen die ik wilde maken, maar in de praktijk nooit kon uitvoeren. Tien jaar geleden ging ik ervoor en volgde ik mijn eerste balletles. Na een jaar stopte ik ermee. Een duidelijk reden heb ik niet, alleen dat ik nog erg zoekende was en voor mijn gevoel was ballet het gewoon nog niet. Daarna heb ik jarenlang gedanst bij de sportschool. Zumba, Body Jam, Sh’bam. In die jaren waren deze dansen perfect voor mij.

Ongeveer anderhalf jaar geleden besloot ik toch weer de stap naar klassiek ballet te wagen. Inmiddels merk ik tot mijn plezier dat de bewegingen mij langzaam eigen worden. Sinds een half jaar heb ik zelfs de spitzen aangeschaft. Vreemd genoeg voelde ik toen dat dit bij mij hoort. Klassiek ballet met al zijn pracht en praal. Naast de sierlijkheid vereist het ook een extreme kracht van je lichaam. Er worden onnatuurlijke bewegingen van je gevraagd die voor mij voelen als een fantastische uitdaging voor mijn lichaam.

Na een dag werken is het vaak moeilijk mij te concentreren op deze lessen. Toch besef ik iedere week weer dat ik mij hier goed bij voel. Dat dit de beste ontsnapping en ontspanning is na een lange dag werken op kantoor. Eigenlijk had dit mijn werk moeten zijn. Het doet mij goed om een avond in de week te dansen op de muziek, alsof ik weer terug ben in mijn slaapkamer.