Zoals altijd hebben ze de beste plaatsen in de zaal. Dit keer zitten Frank en Beth recht tegenover het podium, maar vooraan. Fleur heeft de plaatsen voor ze geregeld. Soms hebben ze een eigen balkon, maar ze heeft er nu voor gekozen haar ouders tussen een gezelschap te zetten. Frank weet erom, Beth enigszins. Hij is zich een ongeluk geschrokken toen hij zijn dochter achter zijn bureau zag zitten, maar het was voor hem een kans om haar toe te spreken. Al lange tijd had hij Maurits’ gedrag door. Net als Fleur kon hij alleen niets bewijzen. Fleur heeft al het bewijs. Net als Frank.
‘Frank. Beth’.
Beth draait even haar gezicht zijn kant op, een moment knijpt hij zijn ogen samen. Hij staat meteen op en steekt zijn hand uit. ‘Dag Victoria. Anton’.
Ook Beth schudt hen de hand. Achter hen verschijnt Annabel. Victoria duwt haar naar voren en ook Annabel geeft Beth en Frank een hand. Frank ziet Annabels ogen groter worden. Hij weet direct wie aan de andere kant van hem verschijnen. De familie Haghenaer, inclusief Maurits. Ze groeten elkaar vriendelijk. Voordat Frank Beth iets kan toefluisteren, voelt hij een hand op zijn schouder.
‘Frank, gorgeous’.
Er is maar een die hem zo noemt. ‘Catherine’. Hij krijgt een zoen van Catherine van Haeren Seijst. Beth krijgt zowaar een omhelzing en ze maken een kort praatje met de ouders van Cedric. De zaal wordt voller.
Vanaf het balkon bekijkt Frank de andere gezinnen. De ouders van de studenten die minder tot geen bijdrage leveren aan de vereniging, maar van wie hun kinderen wel lid zijn geworden. Een aantal vallen onder Fleur, op initiatief van Fleur en voor deze studenten is dit optreden ook bedoeld. De opbrengst van de avond gaat naar vijf studenten die worden gewaardeerd voor hun inzet voor de vereniging. Het is een mooi doel, dat helemaal wordt georganiseerd door Fleur.
‘Dag allemaal’. Ontspannen komt Fleur het podium oplopen en ze wordt direct ontvangen met een hard en luid applaus. ‘Welkom op deze avond. Fijn dat jullie er allemaal zijn, want het is een bijzondere avond. Vanavond ga ik voor het eerst vijf prijzen uitreiken aan studenten die zich hebben bewezen, als student en als jaargenoot. De studenten die geselecteerd zijn, komen niet uit een wereld waarin ik ben opgegroeid. Een wereld vol rijkdom en luxe. Als jong meisje was ik me daar bewust van, als puber even iets minder, maar sinds een paar jaar alleen maar meer. Door een bijzondere vriendin van mij. Een die al sinds haar jeugd het alleen doet en nu zelf’, Fleur houdt zich even stil. ‘Die nu zichzelf onderhoud. Ze studeert, ze werkt, ze danst en ze is ook nog een topvriendin. Daarom wil ik deze prijzen aan haar opdragen en benoem ik deze prijzen tot de Layla Marquez – prijzen van de vereniging’.
‘Dat meen je niet’, Beth kijkt opgewonden naar Frank. ‘Wist jij dit?’
Frank knikt naar haar. ‘Ze vroeg mijn toestemming’.
‘Waarom?’
‘Fleur betaalt de prijzen uit haar fonds.’ Hij ziet Beths mond openvallen. ‘Het was dat of Parijs, lieverd. Alleen hiermee hield ik Fleur binnen Vlorensteijn, de vereniging en De La Reve’.
